Stemmen uit Oekraïne VII

Lege winkels in Shostka.

Dag 7
Anja: "Anja: "Mijn tante (die ze in huis hebben genomen, dus) heeft gisteren helemaal all over the place haar meltdown gehad. Dat was niet 'mooi'. ('pretty'). Ze hoorde bepaald nieuws over de wijk waar haar man zit in Kiev. Dat was de druppel. Ze heeft zich tot nu toe groot gehouden. En ik voel dat ik ook moet. Maar ik wil me netjes houden voor de kinderen. Als een poes die moet bevallen: ik zoek eerst een rustig plekje, maar er is geen rustig plekje. Mijn man kwam vanochtend thuis van het nacht patrouilleren in het dorp en wilde gaan slapen. Maar toen hij thuis kwam waren wij net met z'n allen net wakker. Hij is boos weggelopen om in een leegstaand huis te slapen maar kwam ook daar van terug omdat het te koud is. Wij zitten zo in de knoop met onszelf. (Anja heeft eergisteren niet gewandeld, zie eergisteren) Gisteren wilde ik even weg lopen, naar (dat leegstaand) huis hier tegenover, maar de kinderen lopen meteen achter me aan. Zij vragen veel meer aandacht, laten me niet met rust, vertonen agressief gedrag naar elkaar, luisteren slecht. Zij voelen dit natuurlijk ook.

Ik merk dat ik kijk op mijn telefoon, naar de groene balletjes van Facebook Messenger om te
kijken wie er nog online is. Online betekent levend. En als ze niet online zijn kijk ik vooral bij
degenen van wie ik weet dat ze vechten: wanneer ze voor het laatst online zijn geweest. Die
groene balletjes geven mij nu heel veel troost.
​
Ik keek gisteren het nieuws in Wit Rusland. Dat had ik niet moeten doen. Het zijn deze momenten dat ik de moed verlies. Ken je die beelden van de bombardementen in Charkiv? Die zonden ze uit. Ze zeiden dat het Oekraïne leger was dat Charkiv aanviel! Dus dat wij dat zelf tegen onszelf doen. ... en daarna hadden ze het filmpje geplakt van... ken je die? Bewoners die een tank tegenhouden? En ze zeiden in een voice-over dat je hier kon zien hoe de Oekraïense bevolking de Oekraïners tegenhoudt om Charkiv te bombarderen. Ik ga dat niet meer doen, hun nieuws kijken. Zo worden de mensen daar ook
klaar gemaakt om ons hier te komen 'redden'. Maar ik weet ook dat veel mensen nu bezig zijn
hun vrienden en familie in Wit Rusland te vertellen wat hier gebeurt."

---

---

Julya:  Ik kan vandaag even niet 'bij' Julya komen. Ik heb haar wel een liedje gestuurd van een Oekraïnse zanger waar we allebei van houden. Ze heeft wel gereageerd dat ze 'Normalno' zijn. Het nieuwe normalno, waar ik gisteren over schreef.

---

Lyuda: "Ik hoor nu niet het luchtalarm, maar mijn bovenbuurvrouw. Zij hoort al drie dagen niets van
haar dochter en kleindochter in de voorwijken van Kiev. Zij is deze week in een echt hele serieuze psychose/hysterie geraakt. Ze sprak altijd Russisch. Sinds deze week opeens geen woord meer. Alleen maar Oekraïens. Ik wist niet eens dat ze dat kon.

Ik hoor net van 'mijn mannen' dat een jongen die we kennen die vecht in Kiev zwaar gewond is.
Als ik kijk naar de Facebook van zijn moeder, die woont hier, die ken ik, dan denk ik niet dat zij
dat al weet. Moet ik haar dat nu gaan vertellen?

Ik heb nog een vraag. Mijn man (militair aan het front) heeft gevraagd of ze jouw stoffen mogen
gebruiken voor een camouflagenet. Vindt je dat wel goed?"

Tatjana "De stoffen voor gordijnkunst. Zal ik nog even kort uitleggen? Vorige week was ik
textielkunstenares. Lyuda naait de doeken, daar, bij haar in de huiskamer.
Iemand vroeg me gisteren mee te doen met een kunstproject voor Oekraïne. In mij zit nu geen
kunst. Nou, hier heb je mijn kunstproject voor Oekraïne. We zijn een week later tussen het
leven toen en het leven nu. Weet je wat pas een kunstproject is? Dat leven hier op deze
aarde."

"Het is voor mij zoals Larissa zei in de blog eergisteren. We moeten hier voor eens en altijd doorheen. En ik wil ook nog even zeggen: Ik heb vandaag in een paar woordjes het weerbericht gehoord van iemand uit Sumy. Ik wist niet dat ik zo blij kon zijn met het weerbericht. Het is vandaag koud en vochtig in Sumy. Hallelujah"

Larissa: Neemt niet op, maar zal vast zo terug bellen. Ik zie wel een groen bolletje bij haar man op Facebook. Dus zij zijn nog goed.

---

Tatjana houdt korte dagboek-verhaaltjes bij van een aantal  vrouwen uit Oekraïne.  
Zo willen we een podium bieden voor een paar van de stemmen uit Oekraïne over wat daar nu gebeurt.
​Al deze verhalen spelen af in Sumskaya Oblast, De Sumy Oblast, noord-oost Oekraïne, aan de grens met Rusland. Alle vrouwen waarmee Tatjana nu in contact is zeggen: "Schrijf vooral. Het is belangrijk dat dit gehoord wordt. We blijven delen, zolang we verbinding en elektriciteit hebben."
Tatjana neemt nu deze rol op en geeft de berichten door zolang dat kan. Als een brug. Geen enkele consistentie of andere pretentie gegarandeerd. 

Wil je steun geven dat kan. Het was het rekeningnummer voor een groot kunstproject dat ik deze week glansrijk zou lanceren. Maar daar kwam even wat tussen. Als je geld wil storten doe dat o.v.v. Oekraïne en zet er als je wil een boodschap bij. Alles is welkom. Dank. 
​Het rekeningnummer is: NL80 KNAB 0410 5109 04 t.n.v. T. Kirienko / Curtainenko

​Lees de hele serie 'Stemmen uit Oekraine' ​