Stemmen uit Oekraine XX

Tatjana Voor de dames zijn het 'normalno' dagen, 'just another day at the office is'; met in & uit de schuilkelders, in & uit rijen voor de winkels, en in en uit nutsvoorzieningen en her en der kans op een bombardement. Geen groot nieuw nieuws. Soms met overlap.
Zoals:
Larissa moest na twee uur in de rij staan haar kans op het product dat in de winkel lag afbreken wegens luchtalarm. Bij het bombardement op Shostka merkt ze dat haar dochter 'specialist' is geworden. Zij kan vanuit de kelders horen wat voor soort bombardement het betreft.

Lyuda bezoekt nog haar 'omaatje' van 90 in de buurt om melk te brengen. Ze gaat morgen weer 'in rijen staan' omdat ze heeft gehoord dat er zelfs groenten ergens zijn gebracht. We maken hier zelfs grapjes over. Vroeger tijdens de schaarste in de Sovjet Unie was er een hele volkscultuur en dus humor rondom het leven in de rij. 'Wat wordt er verkocht?' Vraagt iemand aan de laatste van de rij. 'Ik heb geen idee'. 'De rij'; halve dagen leven in de rij. Dat komt weer terug. Van Anja en Larissa hoor ik allebei dat ze hun poging eens afgebroken hadden omdat ze het te koud kregen na twee uur buiten staan wachten (daar vriest het nog).

Anja zit al drie dagen zonder elektriciteit. Ze belt niet meer, maar stuurt korte telegramberichtjes om haar telefoon te sparen. Zij heeft nagebeld en weet meer te vertellen over de oorzaak: Het is verwoest, maar wordt gerepareerd. Ze wil nog wel even vertellen dat haar oom en tante zijn aangekomen in Lvov. En dat ze bericht heeft gekregen van haar vermiste klasgenoot in Mariupol. Ze zit al twee weken in de schuilkelders. Er wordt constant gebombardeerd. Ze hebben nog wel te eten, maar geen water meer. Maar godzijdank leeft ze nog!

---

---

Lyuda's man.

Wegens de korte verhaaltjes van de drie vrouwen; vandaag een gastspreker!
De zoon van Lyuda: Miroslav die vecht aan het Noordelijk Front (jullie weten). Ik vroeg hen om een foto en zei: desnoods alleen de schoenen Geen idee hoe gevoelig zoiets is. Hij zei: 'Denk je dat we er niet goed uitzien in onze loopgraven?' (altijd weer die grapjes)

---

Miroslav

Miroslav 'Oorlog ontrafelt altijd alle maskers en onthult wie wie is...
Meestal veroorzaken levensgebeurtenissen als deze vaak teleurstelling bij veel mensen om je heen, maar deze keer niet in mijn geval! Integendeel, ik ben blij dat ik geen ongelijk heb gehad met de mensen met wie ik te maken heb gehad en onder de indruk van mijn broeders. Maar toch, de situatie laat duidelijk zien wie de eerste was in het onbekende van de vroege dagen en in de oorlog dook! De verdere situatie in het land is nog moeilijk te voorspellen, maar ik geloof in de overwinning van Oekraïne.

Vóór de grootschalige invasie van Moskou werd ik beschouwd als een zeer radicale nationalist en te scherp in verhouding tot Rusland. En nu, als ik naar de Facebook-nieuwsfeed kijk, realiseer ik me dat velen van jullie me nu begrijpen.
En waarom was ik eerder al van deze mening? Omdat ik het zie als een verlening van de oorlog waaraan ik in 2014-15 jaar heb deelgenomen, die al 8 jaar aan de gang is en op 24 februari pas van schaal veranderde. Toen de meeste mensen hen nog als broederlijk volk beschouwde, zag ik mijn verdieping in de geschiedenis en begrip van politieke processen, de historisch vijandige houding van Rusland jegens Oekraïne.

Het Russische panslavisme is een van de vormen van imperialistisch denken van Moskou. (noot van de Redactie: Panslavisme is het zien van alle Slavische volken als één, met de rol voor Rusland als 'grote Broer' en bevrijder om alle volkeren weer te herenigen. Thanks but thanks).

Voor Rusland is Oekraïne alleen een "jongere broer" als het erdoor wordt bezet of zijn satelliet is. En het is niet duidelijk waarom wij de jongere broer zijn, want toen hier het Kievse Rijk was, kwaakten er op de plek van Moskou nog steeds alleen maar kikkers. (Hij bedoelt hiermee: Dat pas eeuwen na het Kievse rijk pas Moskou is opgericht en als hoofdstad is benoemd)
​
Er zijn nooit een paar decennia in de geschiedenis geweest dat Moskovië niet met ons zou hebben gevochten tenzij we erdoor bezet waren, zoals in de tijd van het Russische rijk of de USSR. En tijdens die perioden werden onze mensen, cultuur en taal van binnenuit vernietigd.
Als we dit lelijke land nu niet verslaan, dan zullen in de toekomst onze nakomelingen ze opnieuw moeten bevechten!

---

Tatjana Iemand in de Blog die al langer waarschuwde voor een invasie. En met wie ik sparde/discussieerde. Hij is aan het front en nam tijd. En ik neem mijn hoed af en erken mijn naïviteit. Tov 'broeder' Rusland.