De ondankbare taak van de aanklager´
Natuurlijke orde
In de natuurlijke orde regeert de sterkeren de zwakkeren. Een onaangename waarheid maar dit is de staat waarnaar we continu terugkeren zonder interventie. De generaal offert zijn troepen op en strijkt zelf met de eer. De patriarch neemt meerdere vrouwen, de helft van de vrouwen sterft tijdens het baren, hij laat het opvoeden over aan de moeders en claimt zelf zijn opvolger als evenbeeld. De industrieel laat de arbeiders tot de dood werken en woekert de winst over hun ruggen. De adel laat het land bewerken door horigen en laat zich vereren als Gods persoonlijke afgezant. Wij sterven zodat enkelen kunnen leven.
Momentum
Het systeem is ijzersterk omdat het gevoed is door verhalen van religie, orde en wetmatigheid. Toch zijn er enkele momenten dat de natuurlijke orde kan groeien naar een hogere beschavingsvorm. In de eerste wereldoorlog kwamen de soldaten erachter dat ze werden geofferd door totaal incompetente generaals, die leiderschap claimen als gevolg van adeldom. De vrouwen kwamen erachter dat zij het land draaiende konden houden zonder mannen. In een dergelijk momentum komt de massa achter haar kracht.
De aanklager
De aanklager is de verschoppeling, die zich staande kan houden en kracht in zichzelf vindt. Zij of hij behoort tot de massa en kent het misbruik. De aanklager is al voor het momentum erachter gekomen dat zij weerstand kan bieden aan machthebbers. Zij kan leiden in momentum en de heersende elite aanklagen en rechten voor andere bedingen.
De aanklager kan in vele vormen de aanklacht indienen. Er kan worden gekozen voor het politieke concours maar veel vaker wordt de kunst gebruikt. Wanneer het verhaal van de verschoppelingen in kunstvorm vereeuwigd wordt, wordt het niet langer onkenbaar. Immers schoonheid is de oudste religie. Is de aanklager succesvol in de aanklacht dat krijgt de massa meer bestaansrechten. Zo krijgen vrouwen recht op stemmen, horigen zelfbeschikkingsrecht en militairen het recht op erkenning voor hun opofferingen.
Ondankbare rol en valkuil
Wanneer de aanklager zich niet realiseert wat zij doet, dan zal zij zich zelfs verbazen over de weerstand die ze oproept. Pas al ze begrijpt wie ze aanklaagt en waarom, dan zal zij op zoek gaan naar de krachtbronnen om te slagen. De macht zal alles doen om haar gelijk te ontkennen. Een ongerichte aanklager loopt het gevaar elke verschoppeling individueel te willen redden. Maar zij slaagt alleen als ze zich realiseert dat ze vecht voor het kwetsbare in de mens en niet elk individueel gekwetst mens. Haar aanklacht heeft alleen succes als zij zichzelf gered weet.
Rick van der Rest [22-12-2021]
Natuurlijke orde
In de natuurlijke orde regeert de sterkeren de zwakkeren. Een onaangename waarheid maar dit is de staat waarnaar we continu terugkeren zonder interventie. De generaal offert zijn troepen op en strijkt zelf met de eer. De patriarch neemt meerdere vrouwen, de helft van de vrouwen sterft tijdens het baren, hij laat het opvoeden over aan de moeders en claimt zelf zijn opvolger als evenbeeld. De industrieel laat de arbeiders tot de dood werken en woekert de winst over hun ruggen. De adel laat het land bewerken door horigen en laat zich vereren als Gods persoonlijke afgezant. Wij sterven zodat enkelen kunnen leven.
Momentum
Het systeem is ijzersterk omdat het gevoed is door verhalen van religie, orde en wetmatigheid. Toch zijn er enkele momenten dat de natuurlijke orde kan groeien naar een hogere beschavingsvorm. In de eerste wereldoorlog kwamen de soldaten erachter dat ze werden geofferd door totaal incompetente generaals, die leiderschap claimen als gevolg van adeldom. De vrouwen kwamen erachter dat zij het land draaiende konden houden zonder mannen. In een dergelijk momentum komt de massa achter haar kracht.
De aanklager
De aanklager is de verschoppeling, die zich staande kan houden en kracht in zichzelf vindt. Zij of hij behoort tot de massa en kent het misbruik. De aanklager is al voor het momentum erachter gekomen dat zij weerstand kan bieden aan machthebbers. Zij kan leiden in momentum en de heersende elite aanklagen en rechten voor andere bedingen.
De aanklager kan in vele vormen de aanklacht indienen. Er kan worden gekozen voor het politieke concours maar veel vaker wordt de kunst gebruikt. Wanneer het verhaal van de verschoppelingen in kunstvorm vereeuwigd wordt, wordt het niet langer onkenbaar. Immers schoonheid is de oudste religie. Is de aanklager succesvol in de aanklacht dat krijgt de massa meer bestaansrechten. Zo krijgen vrouwen recht op stemmen, horigen zelfbeschikkingsrecht en militairen het recht op erkenning voor hun opofferingen.
Ondankbare rol en valkuil
Wanneer de aanklager zich niet realiseert wat zij doet, dan zal zij zich zelfs verbazen over de weerstand die ze oproept. Pas al ze begrijpt wie ze aanklaagt en waarom, dan zal zij op zoek gaan naar de krachtbronnen om te slagen. De macht zal alles doen om haar gelijk te ontkennen. Een ongerichte aanklager loopt het gevaar elke verschoppeling individueel te willen redden. Maar zij slaagt alleen als ze zich realiseert dat ze vecht voor het kwetsbare in de mens en niet elk individueel gekwetst mens. Haar aanklacht heeft alleen succes als zij zichzelf gered weet.
Rick van der Rest [22-12-2021]
