Door Erwin Kamp Nu de NAVO troepen Afghanistan hebben verlaten en de Taliban de macht in het land heeft overgenomen, rijst de vraag naar wat de zin is geweest van onze militaire interventie over de afgelopen vijftien jaar. In kranten, op sociale media maar ook uit de gesprekken die ik met veteranen zelf voer, merk ik dat deze vraag hen bezighoud. De antwoorden zijn divers en variëren van ‘het heeft helemaal geen zin gehad’ tot ‘we hebben wel degelijk iets kunnen betekenen voor de lokale bevolking’. Het zijn vaak ook antwoorden die worden gevoed door een eerste emotie als we de afgrijselijke beelden op de televisie zien van angstige en vluchtende mensen. Willen wij echter een gefundeerd antwoord geven op de vraag of de missie naar Afghanistan zin heeft gehad, dan gaan hier twee vragen aan vooraf. De eerste vraag is: waaruit bestaat zingeving eigenlijk? Wat bedoelen we hier precies mee? De tweede vraag is: via welke manier van kijken, bepalen we eigenlijk of de missie zin heeft gehad? Ik hoop dat na lezing van mijn bijdrage de lezer zelf tot een doordacht, tussentijds antwoord komt, in de wetenschap dat een definitief oordeel nog wel even op zich zal laten wachten, in ieder geval tot historici met deze vraag aan de haal gaan. Om antwoord te geven op de eerste vraag, is het goed dat we ons beseffen dat zingeving uit verschillende onderdelen bestaat. We zijn geneigd om bijvoorbeeld uit emotie en kijkend naar de 25 Nederlandse gesneuvelde militairen te zeggen dat het allemaal zinloos was. Dat laatste maakt het des te pijnlijker omdat niemand zonder betekenis wil sterven. Om te kunnen bepalen of de missie naar Afghanistan zinvol is geweest, hangt af van het realiseren van het doel van de missie zoals deze vooraf is geformuleerd, de morele rechtvaardiging ervan, het feit of veteranen zelf vinden dat zij invloed op hun werk hebben gehad en of zij na terugkeer in Nederland enige vorm van (zelf)respect hebben ervaren/gekregen.
1 Opmerking
|
Volg hier alles overHelmen Vol Verhalen Archieven
Oktober 2024
Categorieën
Alles
|