Door Fred Lardenoye
​De vaardigheden die Rico Briedjal leerde bij de Brigade Speciale Beveiligingsopdrachten hebben hem gemaakt tot wat hij nu is: een succesvolle ondernemer die op energieke wijze innoverende projecten opzet. Dat er ook een rode draad door zijn leven als militair, als familieman en ondernemer loopt, ontdekte hij mede door het project ‘Helmen vol verhalen’. “Mijn mond viel open toen ik het zag.”
“Als jongetje droomde ik van een redding in de laatste minuut, waardoor we met 1-0 kampioen werden.” Rico Briedjal (44) was op jonge leeftijd een talentvolle keeper bij de jeugd van voetbalclub ADO, maar voor een profcarrière schoot hij technisch tekort. ”In het begin leek het erop dat ik het wel kon compenseren door mijn drive om te winnen, maar de meesten in mijn lichting hadden al zeven jaar een betaalde voetbalopleiding gehad, dus ik liep achter de feiten aan.” 

BSB Maar ondanks het feit dat hij zijn school had verwaarloosd ten behoeve van zijn voetballoopbaan, kwam het met zijn carrière helemaal goed. De basis daarvoor werd gelegd bij de Koninklijke Marechaussee, waar hij zich meldde op aangeven van zijn moeder. “Zij kwam met een folder waarin ook een inlegvel zat over de BSB, de Brigade Speciale Beveiligingsopdrachten. Ik dacht direct: ‘dit is wat ik ga doen’.”

Na zijn opleiding in Apeldoorn in 1998 en zijn plaatsing bij de grensbewaking in Schiphol, maakte hij deel uit van het ‘zakkenrollersteam’. ”Dat werk deed je in burger en dat beviel me prima, maar de BSB bleef mijn droom.” Die werd in 2000 alsnog werkelijkheid toen hij de opleiding daarvoor met succes afrondde. “Dat kwam overigens niet door mijn fysieke conditie, want ik behoorde op dat gebied tot de minderen, maar vooral door mijn mentale kracht. Daar heb ik altijd veel plezier van gehad.”

Missies Over het werk mag hij niet in details treden, maar het gebeurde veelal in de anonimiteit. “Je wordt meestal met een bivakmuts ingezet. Je leeft een leven dat niet openlijk wordt gedeeld. Dus ook de erkenning die je normaal voor zo’n intense baan zou krijgen, ontbreekt.” Dat het werk niet zonder gevaar was, deerde hem niet. “Ik vond de spanning juist aantrekkelijk. Je hebt heel vaak het gevoel dat je leeft. Door de adrenaline, maar ook de intensieve samenwerking, de kameraadschap die ontstaat. Ik voelde aan alles dat het een vorming is die de rest van je leven waardevol is.”

Hij moest onder meer informatie verzamelen, trainen, maar ook bijzondere opdrachten uitvoeren. Briedjal werkte in opdracht van meerdere ministeries ook in Irak en Afghanistan. “Het een was wat geheimer dan het andere. Dat je niks mag vertellen, vond ik zelf nog niet zo vervelend, maar het is geen fundament voor een duurzame relatie. Zelf ben ik ook gescheiden van de vrouw met wie ik een kind heb.”