![]() Door Inge Jacobs suppoost bij Helmen Vol Verhalen in Arnhem en host voor de Airborne veteranen Nu we aan de vooravond van onze 79e Market Garden herdenking in Oosterbeek en Arnhem staan, wil ik toch even reflecteren op wat ik de laatste maand heb beleefd en hoe het is gekomen dat ik de hele dagen de mooiste dingen beleef. Op x moment viel mijn oog op een oproep van Amy van Son, om vrijwillig suppoost te worden bij de door haar georganiseerde expositie "Helmen voor Verhalen", in de Witte Kapel op Schaarsbergen. Het ging om kunst voor en door veteranen. Het moest zo zijn dat ik me hiervoor zou aanmelden, want mijn achterban dient nu of is veteraan en vooral van Engelse afkomst en nu wilde ik me ook eens inzetten voor Nederlandse veteranen. Voor een eerste kennismaking en een rondje kunst verkennen ben ik naar Schaarsbergen getrokken, om vervolgens midden in een lunch te vallen van suppoosten met Amy, uit Assen. Een gezellig stel mannen, veteranen, die met de "onwetenden" uit het Ernhemse, langs de kunstwerken zijn getrokken. Het enthousiasme van deze mannen was zo aanstekelijk, dat ik verkocht was natuurlijk. Eigenlijk heb je dan nog niet zo door dan het samenstellen van zo'n gebeuren nogal wat voeten in de aarde heeft en je daar niet de eerste de beste op los kunt laten. Amy wel, die kun je er op loslaten! Wat een dijk van een mens is dat! Zo integer en een waanzinnig goede verbinder, met jarenlange ervaring in dit veld en veteraan. Zonder veel woorden zet ze mensen in, die "ohne weiteres" dat doen wat ze kunnen. Onvoorstelbaar. Militairen, kunstenaars, een zangeres, een dominee, mediamensen, journalisten, schrijvers, stand up comedians, tatoeëerders, you name it, zij brengt ze bij elkaar en runs the show! Zo knap. Ik heb Amy leren kennen als een integer mens, die letterlijk de kunst verstaat mensen te verbinden, zelfs te matchen. Ze is positief in alles wat ze doet en neemt geen blad voor de mond en is absoluut niet van het veren in de kont steken. Ze is ondernemend, creatief en deinst nergens voor terug. Ik vind haar een baas van een mens. Ze draagt over waar het in het leven om gaat en ook volgens mij gaat dat voor het grootste deel uit de arm om elkaar heen slaan. En dat doen we. Gewoon omdat we staan te janken bij de verhalen, of we een veteraan die er alleen voorstaat proberen te ondersteunen, of een familielid van een militair die er niet meer uit komt even omhelzen. Het gebeurt en dat is hartstikke goed. De expositie bestaat uit kunstwerken die gemaakt door kunstenaars die gesproken hebben met veteranen die op missie zijn geweest. Voor niet militairen is het moeilijk zich een beeld te vormen van het leven van mannen en vrouwen die zich voor langere tijd hebben geconformeerd aan een missie in een ver land waar dingen gebeuren waar de honden geen brood van lusten. Ik ga geen opsomming van gebeurtenissen geven, maar neem maar van mij aan dat geen van hun maar zeker niet wijzelf, dit hadden willen meemaken. Mij raakt het dat er niet altijd zo leuk met onze militairen word omgesprongen, dat er nogal makkelijk word gedaan over het uitvoeren van hun job, of er zelfs op worden afgerekend. Ik denk dat de expositie nogal wat ogen heeft geopend en dat is goed. Komen ze thuis, of niet, dat is altijd de vraag. Ze hebben een thuisfront, familie en vrienden en natuurlijk hun legermaatjes, waarvan ze hopen dat die klaar staan om ze te ontvangen en te ondersteunen. Toch gaat het niet altijd zo, on the way gebeuren dingen die niemand van te voren voorzien kan. Ik mag en kan de verhalen hier niet herhalen en de werken niet verder uitleggen, die moeten jullie eerste hand zelf komen zien en lezen. Maar indrukken in een vat te gieten zodat men begrijpt wat er in het hoofd van iemand die op missie is geweest omgaat, is vreselijk knap. Toch is het kunstenaars gelukt dat te doen en de werken zijn te zien in de Witte Kapel op Schaarsbergen. ![]() Hier in het Oosterbeekse, Arnhemse en Ommelanden, groei je op met veteranen, hun families, herdenken en de oude waarden en normen van klaar staan voor elkaar. Ik ben trots op alles wat Wally Walsh en zovelen met hem voor ons hebben gedaan om onze vrijheid te waarborgen, daarnaast ben ik trots op zijn familie, zijn dochter, die in haar leven heeft ondervonden hoe het is als je een veteraan als vader hebt die achter zijn ogen dingen bewaarde die voor anderen niet te zien waren of waren geweest. Ik ben trots op alle mannen die, sinds dat we elkaar leerden kennen in de jaren 70 er de gewoonte van hebben gemaakt om met elkaar op het kerkhof te staan om de dienst bij te wonen op de zondag in het weekend net voor of na de 17e september. Ik ben trots op alle mannen die zich hebben aangesloten bij dit gebeuren na de eerste bimble. Ik ben er trots op dat we dit elk jaar weer doen en door het jaar heen contact kunnen houden, waar we ook zijn, of wat er ook gebeurt in ons leven. Nu was ik altijd al trots op onze Nederlandse krijgsmacht, maar nu ik er weer een aantal van die mannen heb leren kennen, weet ik weer hoe belangrijk de verbinding tussen al die onderdelen van onze maatschappij is. Jim, Robin, Bert, Hans, om maar een paar te noemen, ik ben trots op jullie en vind het fijn jullie te kennen en samen met jullie en de anderen die we ontmoeten, de verhalen van veteranen te kunnen overdragen aan een ieder die het wil horen en zien. Op de War Cemetery in Oosterbeek zijn na WW2 1684 militairen (Common Wealth )begraven of herdacht . 243 zijn niet geïdentificeerd en daarnaast zijn er 79 Polen, 3 Nederlanders en 4 niet oorlog gerelateerde mensen begraven. In de tuin voor mijn huis hebben een aantal Engelse jongens in 1944 hun leven gelaten nadat ze zijn beschoten, dat mag nooit voor niets zijn en daarom ga ik aankomend weekend herdenken. LEST WE FORGET
0 Comments
ARNHEM - Aangrijpende verhalen en ingrijpende gebeurtenissen vangen in kunst. Wie wil zien hoe dat uitpakt, moet naar de indrukwekkende expositie ‘Helmen Vol Verhalen’. Die is te zien tot en met 30 september in de Witte Kapel in Schaarsbergen. De verhalen zijn verteld door ‘jonge’ veteranen. Door Vincent Bos Kunstenaar Anook Cléonne heeft het levensverhaal van veteraan Edwin de Wolf vastgelegd in een metersgrote tekening. Niet door hem te portretteren maar juist door zijn gevoel, emoties, ervaringen en veerkracht te tonen. Het is een imposant werk geworden.
De Wolf verloor zijn linkerbeen toen hij op missie in Srebrenica op een mijn stapte. Het was zijn eerste uitzending. Een heftige gebeurtenis. “De militairen zeggen altijd ‘als je het niet gezien hebt, weet je niet waarover je praat’. Ik was nieuwsgierig naar zijn verhaal. We zijn gedurende het project niet opgehouden met praten. Allerlei vragen komen in je op. Hoe vind je jezelf weer na zo’n ervaring? Hij zei me dat hij een heler mens is geworden”, zegt Cléonne. Het project brengt twee werelden bij elkaar. Die van de militair en de kunstenaar. Zij wilde iets wat onzichtbaar is, zichtbaar maken. “Edwin komt uit een militaire familie. Door het incident viel hij als het ware van de kaart af. Dan begint het proces hoe hij zich heeft kunnen herpakken. Het zijn verhalen die bijblijven.” Grond weggeslagen De kunstenaar zegt dat de militair door het ongeluk ‘uit de tijd’ gevallen is. Daarom heeft ze een klok in haar tekening verwerkt. “Ik heb willen uitdrukken dat de veteraan na zo’n gebeurtenis het gevoel heeft dat de grond onder hem is weggeslagen. Bewust heb ik geen militair groen gebruikt, maar gekozen voor zachtroze tinten.” Het is een van de vele werken van de expositie ‘Helmen Vol Verhalen’. Het project is een idee van Amy van Son uit Arnhem, ook oud-veteraan. Ze was op missie naar Irak en voormalig Joegoslavië. “Als je jong bent en lang op missie gaat, word je persoonlijke ontwikkeling stopgezet. Alles staat in het teken van het werken in een team. Je opereert als team, denkt als team.” Ze sprak veel oud-veteranen, hoorde veel verhalen. Daar wilde ze wat mee doen. Al viel dat nog niet mee. “Militairen praten niet veel, hebben angst om emotioneel te worden. Ik wil met dit project jonge veteranen in hun kracht zetten.” Steentje bijdragen Daar werkt Gerrit Dirks (75) uit Ede graag aan mee. “Ik ben zelf veteraan, ben ik 2000 in Kosovo geweest. Geen nare ervaringen meegemaakt. Maar als veteraan wilde ik wel een steentje bijdragen aan de expositie. Daarom ben ik vrijwilliger geworden.” De tentoonstelling in de Witte Kapel aan de Koningsweg is Schaarsbergen is tot 30 september van woensdag tot en met zaterdag te bezoeken. Je kunt er terecht tussen 13.00 en 17.00 uur. ARNHEM – Vanaf deze week tot en met eind september is in de Witte Kapel in Schaarsbergen de expositie ‘Helmen vol Verhalen’ te zien. Nederlandse veteranen vertelden over hun ervaringen tegen kunstenaars. De kunstenaars verbeeldden die verhalen in 22 kunstwerken.
(Door: Patrick Arink) In de afgelopen veertig jaar hebben Nederlandse soldaten bijgedragen in meerdere VN-vredesmissies. Wat hebben de militairen daar meegemaakt? Wat betekende de deelname voor het thuisfront? En hoe was de terugkeer in eigen land? Die vragen vormde gedachte achter de reizende expositie ‘Helmen vol verhalen’ van de Arnhemse veteraan Amy van Son. Van Son koppelde 22 veteranen aan 22 kunstenaars. De persoonlijke verhalen van de veteranen over hun ervaringen inspireerden de kunstenaars tot een serie indrukwekkende kunstwerken. Van Son: “Het is belangrijk dat deze verhalen verteld worden. Door met de hulp van kunstenaars de verhalen van veteranen boven water te halen, wordt hun geschiedenis zichtbaar voor iedereen. De universele taal van kunst slaat als het ware een brug tussen de militaire wereld en de burgermaatschappij.” Word jij vrijwilliger bij Helmen Vol Verhalen? Stichting Helmen Vol Verhalen Mijn naam is Amy van Son projectleider van Helmen Vol Verhalen, een reizende expositie met 25 kunstwerken gebaseerd op de persoonlijke missieverhalen van jong veteranen gemaakt door kunstenaars. Sinds mei '22 reizen we door Nederland en in de maanden augustus en september landen we in de 'witte kapel' t.o. de oranje kazerne in Schaarsbergen. We zijn een interactieve expositie op zoek naar verbinding en uitwisseling tussen veteranen en burgers. Voor 2e helft augustus en september zijn we op zoek naar vrijwillige suppoosten, zowel (oud)militairen als burgers en willen graag meer vertellen daar over en een oproep doen. Om een beetje meer 'beeld' te krijgen zie de bijlage waarin we geland zijn in Assen. Dit willen we ook in Arnhem bewerkstelligen. Kijk ook op de website helmenvolverhalen.nl en ons gelijknamige YouTube kanaal. Met verhalende en kunstige groet! Lijkt het je leuk als vrijwilliger of (oud)militair mee te werken aan Helmen Vol Verhalen in Schaarsbergen? Reageer dan hier! SCHAARSBERGEN - In de Witte Kapel in Schaarsbergen is van 18 augustus t/m 30 september van woensdag t/m zaterdag de expositie ‘Helmen Vol Verhalen’: te zien. Veertig jaar missies in kunst verbeeld. Wil jij je inzetten als vrijwillige suppoost? #meeopmissie Bron Arnhemse Koerier
SCHAARSBERGEN - In de Witte Kapel in Schaarsbergen is van 18 augustus t/m 30 september van woensdag t/m zaterdag de expositie ‘Helmen Vol Verhalen’: te zien. Veertig jaar missies in kunst verbeeld. Wil jij je inzetten als vrijwillige suppoost? Als gastheer/gastvrouw ben je samen met een collega tussen 13.00 en 17.00 uur aanwezig in de Witte Kapel in Schaarsbergen om bezoekers te ontvangen en vragen te beantwoorden. Je beheert ook de museumwinkel en schenkt een kopje koffie/thee/limonade indien gewenst. In de zes weken dat de expo te bezoeken is, vindt een aantal events plaats. Je kunt zelf aangeven of en wanneer je kunt meedraaien. “Wat bieden wij? Je krijgt informatie en een instructie van suppoosten die eerder de expositie hebben bezet. Een hele fijne tijd in de Witte Kapel waar tegenovergestelde werelden bij elkaar komen. Wat vragen wij? Natuurlijk vriendelijk en open om mensen te ontvangen. Interesse in defensie/veteranen is een pre. Verantwoordelijk voor een opgeruimde kapel en je biedt hulp waar nodig. Bezoekers gaan zelf de expositie in, maar als je mooi kunt en wil vertellen dan waarderen we dat in het bijzonder.” “Je komt in aanraking met allerlei mensen en vormt een leuk team met de andere suppoosten. Er is een aantal mooie events waar je bij kunt zijn en we geven een vrijwilligersvergoeding.” Meer informatie op www.helmenvolverhalen.nl Meer informatie en gelijk aanmelden: https://forms.gle/mh7HDtVCQDdYQ1JSA Bij interesse neem contact op met Amy van Son tel. 06-28828743 of mail 2020helmen@gmail.com Informatie over andere vrijwilligersvacatures: www.vrijwilligerscentralearnhem.nl INTERVIEW
‘Ik zong Elvis-hits thuis en in de badkamer. Maar om dat nu in de kerk te gaan zingen? Dat durfde ik niet’, vertelt Elvis-fan Fred Omvlee (57), predikant bij de marine. Rozina Schouten Als zijn vader overlijdt krijgt Fred een cd met Elvis-muziek cadeau. Terwijl Fred de muziek luistert, valt hij in slaap. Hij ziet zijn vader en Elvis voor zich die hem de muziek overhandigen. Fred zijn stem slaat over, bewogen vertelt hij: ‘Mijn vader was helemaal niet van de muziek, maar ik ervaarde deze droom als een boodschap van mijn vader.’ Fred gaat laagdrempelige ‘Elvis-kerkdiensten’ organiseren, die inmiddels een grote hit zijn. Zingen voorin de kerk was in het begin nog een stapje te ver voor hem. Totdat er een uitnodiging uit Indonesië op de deurmat valt. ‘Ik werd gevraagd om te zingen tijdens een festival bij een Indonesische Elvis-fanclub. Er zat een vliegticket bij. Ik dacht: Als het vals is dan hoort niemand daar wat van, de mensen uit Nederland zijn ver weg.’ Na het optreden stapt Fred opgelucht het podium af; het was een succes. Sindsdien brengt Fred met zijn vertolking de muziek van Elvis weer terug in de kerk. ‘Dit is het mooiste wat ik kan doen, Elvis’ gospels zingen in de kerk.’ De zingende 'Elvis Domineer' Fred Omvlee is op vrijdag 8 september te zien en te horen in de Witte Kapel in Schaarsbergen met een speciale Elvis dienst. Inloop 15.30 uur, de dienst begint om 16.00 uur. Tickets via de ticketshop vind je hier. Geschreven door Tian van der Snee 25 juli 2023 ARNHEM - De persoonlijke verhalen van veteranen en creativiteit van kunstenaars hebben geleid tot kunstwerken die te zien zijn in de expositie ‘Helmen Vol Verhalen’. Deze is in augustus te zien in de Witte Kapel in Schaarsbergen. Amy van Son, projectcoördinator én veteraan, weet als geen ander hoe het is om terug te keren naar de normale maatschappij als ex-marine vrouw: “Ik mis de verbondenheid en kameraadschap die ik voelde tijdens mijn tijd bij defensie.” Het leven op een schip is net zoals in een klein dorp, weet de Arnhemse Van Son. "Je zit een half jaar lang op een boot met honderdvijftig andere mensen en dan moet je het met elkaar zien te doen." Die verbondenheid, kameraadschap en het vertrouwen in elkaar zijn haar altijd bijgebleven. Of bekijk de video op YouTube
Wereld rondreizen Van Son werkte vier jaar bij de Koninklijke Marine als telegrafiste en seiner. Inmiddels gaat het communiceren via satellieten, maar toendertijd met lichtmorse en codes. In die vier jaar reisde ze de hele wereld rond. "We voeren voor Joegoslavië en Irak. Maar ik ben ook in Amerika, IJsland en andere delen van Europa geweest", vertelt Van Son. Toen de Balkanoorlog uitbrak moesten ze naar dat gebied om de weg vrij te maken voor de koopvaardij. Als er geen conflicten waren, oefenden zij voor het geval er iets zou gebeuren. Terugkeren naar de maatschappij Toen Van Son terugkeerde van het water, was het voor haar wennen om weer tussen de ‘normale’ mensen te zijn. Ze was gewend om met een militaristische blik naar dingen te kijken en te praten in opdrachten. "Voor mij was het normaal dat mensen eerst hun taak uitvoerden en daarna pas rusten. Zo gaat dat niet in de burgermaatschappij." Zelfs vijftien jaar na haar tijd als marine vrouw, droomde ze nog dat ze aan het varen was. "Als ik wakker werd, wilde ik mijn werkpak aantrekken en op post gaan", vertelt ze. ‘Verhalen die verteld moeten worden’ Met het verlangen naar kameraadschap en verbondenheid, dat ze niet kon vinden in de normale maatschappij, is ze kunstprojecten gestart. ‘Helmen Vol Verhalen’ is een van die projecten. In deze expositie worden de verhalen van veteranen verteld in de vorm van kunstwerken. "Het is nodig om bepaalde verhalen naar de oppervlakte te brengen", legt Van Son uit. "Helmen Vol Verhalen focust zich voornamelijk op de jonge veteranen. Vaak denken mensen aan ex-militairen die diende in Tweede Wereldoorlog, terwijl er juist ook veel veteranen zijn die in latere oorlogen gediend hebben." De expositie beslaat veertig jaar Nederlandse missies: "De bezoekers kunnen kennisnemen van de kunstwerken, want de universele taal van de kunst is wat je raakt." ‘Helmen Vol Verhalen’ is vanaf 18 augustus te zien in de Witte Kapel in Schaarsbergen. Helmen Vol Verhalen is een kunstproject waarin ‘jonge’ veteranen gekoppeld worden aan kunstenaars. Het persoonlijke missieverhaal van de veteraan vormt de inspiratiebron voor een kunstwerk met verbeeldingskracht. Helmen Vol Verhalen bracht ‘jonge’ veteranen, thuisfront en kunstenaars bij elkaar voor een wezenlijke ontmoeting.
Hun gezamenlijke missie werd het zichtbaar maken van de relevantie van Nederlandse vredesmissies en de impact daarvan op de deelnemende militairen en hun thuisfront. Veteranen en hun thuisfront uit iedere provincie en alle defensie onderdelen, missies van libanon tot heden nemen actief deel aan Helmen Vol Verhalen. Sinds 2022 reist de expositie langs verschillende provincies. In juli, augustus en september landt deze indrukwekkende expositie in de Witte Kapel, bij vliegbasis Deelen tegen over de Oranje kazerne waar de expositie publiekelijk toegankelijk is voor iedereen. Gedurende de expositie zijn verschillende activiteiten gepland, zoals live painting, podcast opnames, documentaires, rondleidingen, lezingen met betrekking tot kunst in oorlogstijd, veteranen en kunstenaars die vertellen over hun proces en boekpresentaties van veteranen. De reizende expositie van Helmen Vol Verhalen is een kunstzinnige, verbindende en verdiepende handreiking naar militairen, veteranen en hun thuisfront, kunstenaars en burgers om met elkaar uit te wisselen en diep te ervaren wat vrijheid betekent en wie daar de prijs voor betalen. Een unieke tentoonstelling met verstrekkende gevolgen voor iedereen die daar kennis van wil en kan nemen. Deze activiteit is zowel online als offline. Bron: https://binnenstadarnhem.nl/evenement/expositie-helmen-vol-verhalen/ Libanonveteraan Rianne heeft een diorama gemaakt van een van haar bemande posten in Libanon. Het is een exacte kopie van deze post geworden waar zij al jaren aan werkt. Het diorama zal te zien zijn in de Plaza Theater Tent op de Nederlandse Veteranendag 2023. Je kunt niet altijd met mensen praten over wat je hebt meegemaakt, vertelt Rianne. Daarom zet zij zich intensief in voor erkenning en waardering voor veteranen. Zo deelt zij onder andere haar ervaringen bij Living Library en Helmen Vol Verhalen. Zo openhartig als zij is kan je haar dan ook alles vragen over de uitzending naar Libanon. Verder staat Rianne 24 uur per dag paraat voor het Veteranen Search Team, waar zij helpt met het zoeken naar vermiste personen. Naast dit alles bouwt zij op schaal een van haar bemande posten in Libanon na. Een deel van haar 6 maanden durende uitzending naar Libanon bracht zij in 1982 op deze post (post 7.2) door. Het begon allemaal met een als cadeau gekregen bouwdoos van de IDF M109A2 Pantserhouwitser. Een replica van de pantserhouwitser die door de Israëliërs in 1982 werd ingezet bij de invasie van Libanon. (Een van de eerste colonnes trok over de weg voor post 7.2 voorbij.) Al tijdens het bouwen van dit schaalmodel kwam het idee op om er een klein stukje Libanon omheen te maken, om er een soort diorama van te maken. Dit liep echter zo uit de hand dat het inmiddels een omvang heeft van 100 x 150 centimeter en een exacte kopie is geworden van wat het ooit was. Rianne omschrijft zich hierin als een pietje precies en moet alles tot op de millimeter kloppen. Zo maakt zij nagenoeg alles zelf, tot aan de grassprieten aan toe. ‘Zo werd het diorama niet alleen nog maar van mij, maar van ons allemaal.’Al snel deelde zij haar project op een website die veel aandacht kreeg onder veteranen uit alle hoeken van de wereld. Naast vele foto’s ontving zij ook mooie en aangrijpende verhalen van veteranen die, onder andere, op post 7.2 hebben gediend. Rianne: ‘Ik besefte mij op een gegeven moment dat het bij veteranen veel losmaakte en vond het daarom meer dan logisch om hun verhaal mee te nemen in het diorama. Zo werd het diorama niet alleen nog maar van mij, maar van ons allemaal’. ‘Het diorama groeide en groeide in de woonkamer van onze kleine doorzonwoning en door het in drieën te delen, past het net in een vitrinekast. Het was nooit het plan om het tentoon te stellen tot het in 2022 meeging naar een reünie en naar een lezing voor Helmen Vol Verhalen. Hierbij bleek dat het te kwetsbaar was om zonder bescherming op te zetten. Een doneeractie leverde prachtige stofkappen op en met wat slimme aanpassingen past het met militaire precisie net in ons autootje. Al is het diorama nog lang niet klaar, het is vanaf heden beschikbaar om tentoon te stellen.’ ‘Ik zie iedere dag wel iets wat ik aan het diorama wil toevoegen.’‘Is het nog niet klaar? Nee, het zal waarschijnlijk nooit helemaal af zijn. Ik zie iedere dag wel iets wat ik aan het diorama wil toevoegen. Zo mogen de schorpioenen, de grote spinnen, de kameleon en andere beestjes niet ontbreken. Maar ook alle psu-kasten zijn bijvoorbeeld ingericht en de schappen in het Libanese winkeltje moeten nog worden gevuld.’ Na de reünie en de dag in Assen heeft het diorama in het Atrium van het stadhuis van Den Haag gestaan en staat het nu bij het ministerie van Defensie. Na een korte rustpauze zal het diorama voor iedereen te bewonderen zijn op de Nederandse Veteranendag in de Plaza Theater Tent. Rianne is onlangs met Stichting Vrienden Voor Libanon terug geweest naar de plek waar ooit post 7.2 stond. Een emotioneel weerzien waar zij ook haar partner kon laten zien waar het diorama haar basis heeft gekregen. Rianne heeft bij deze gelegenheid ook twee kokers met zand en steentjes gevuld om in het diorama te gebruiken. ‘Na de Veteranendag komt het gelukkig weer in onze woonkamer te staan. Al vier jaar kom ik ’s ochtends beneden, doe het licht aan in de vitrinekast en droom even weg bij het diorama. Ik mis het enorm.’ Bron: https://www.veteranendag.nl/nieuws/het-diorama-van-rianne-is-onderdeel-van-veteranendag-2023/ ![]() Openingswoord Vijf jaar na de start van het project staan we hier nu met een hele compagnie aan mensen. Veteranen, thuisfront, kunstenaars, locatie houders, sponsoren, partners en krachtbronnen. Vanuit alle windstreken gingen vele van jullie mee op missie door de kunsten. Ook vandaag weer zie ik veteranen, kunstenaars, partners en zelfs ook onze suppoosten die zeven maanden lang de expositie openden en mensen hebben rondgeleid in Assen. Ook vandaag zijn ze hier om met jullie de expositie te bekijken en verhalen te delen. Indrukwekkend In Assen kon de expositie en alle verhalen die we mee dragen, volledig ontvouwen. Zo zaagde Jelmer een houten Bart op een winters plein in Assen organiseerden we onze eerste VETx, je hoort het goed, een VETx geen TEDx waarbij we met zes veteranen een avondvullend programma maakte, dat zeer goed ontvangen werd door de 150 ondernemers, burgers, veteranen en militairen. Ook werden we goed bezocht door de scholengemeenschap en ontvingen we 1000-en bezoekers, die de moeite namen om de weg naar de kazerne te gaan. Ook aankomende cadetten en onderofficieren kregen in hun opleidingen de mogelijkheid om met de geestelijk verzorging mee op missie te gaan. Verenigingen en stichtingen, veteranen en burgers ze wisten ons allemaal te vinden. ‘Indrukwekkend’ is het woord dat rond blijft galmen en trots zo wisten maatschappelijk werkers van defensie ons te vertellen. Wie hier naar binnen gaat komt hier niet meer als dezelfde uit schreef een bezoeker. En dan besef je wat het voor een burger heeft betekent om ‘mee op missie’ te gaan. Bekijk hier de 'aftermovie' van de opening op het Ministerie van Defensie
Voor hen die later met ons mee zijn gaan reizen, een korte terugblik. In 2020 deden we een oproep om mee op missie te gaan, in drie weken tijd meldde zich 75 veteranen en 75 kunstenaars aan. We werden overspoeld door de reacties en toen wist ik helemaal zeker dat inderdaad de hoogste tijd was voor een andere manier van verbinden. De missie als kapstok De missie diende al kapstok echter waren de middelen ook zeer beperkt en daardoor ging ik anders naar de missie van 'helmen vol verhalen' kijken. Uit elke provincie een veteraan of thuisfront, vanuit alle defensieonderdelen en van alle rangen en standen en natuurlijk mannen en vrouwen en zo vormde in de maanden daarop volgend een mooi weefgetouw waarbij de verticale lijnen de basis vormde voor de draden die we met elkaar over en weer met elkaar haalden. Veteranen werden gekoppeld aan kunstenaars of vice versa, met de overdracht van de helm werd het spirituele contract gelegd, met de woorden "nu ben je ervan". Vanaf nu zijn jullie buddies mee op missie door de kunsten. De veteranen boden het vertrouwen, de kunstenaars namen het aan wat niet altijd even makkelijk was. Er was zorg voor elkaar welke voorbij de ‘initiele opdracht’ ging Afstand is nodig om dichterbij te komen In coronatijd hadden we meet ups met maximaal vier, we namen afstand en kwamen dichterbij. Want afstand is nodig om dichterbij te komen. Je ziet het aan de foto’s van de ontmoeting en ondanks dat de fysieke afstand groot was, bijvoorbeeld Marechaussee Linda Rullens in Italie, kwamen we dichter en dichterbij. Het gesproken woord en de ontmoetingen stolden in foto’s verhalen, video’s maar bovenal kunstwerken, één voor één werden deze onthuld aan de veteranen en thuisfront, nog meer foto’s nog meer verbinding. Mensen en organisaties sloten aan, onderwijs AMFI, HAN, Grafisch Lyceum, de Erasmus Universiteit, we kregen hulp van Matlogco, curatoren van het NMM en natuurlijk de biga groep. Financiële steun vonden we bij het vfonds, cultuurfonds, Karel Doormanfonds, stichting OVA en de provincies Groningen, Limburg, Overijssel, Drenthe, Utrecht en Zuid Holland ook kleinere bijdragen zoals de crowdfund van Roy voor Ton Kelders die weer leidde naar het ReUniForm project. Normen en waarden, emotie en ethiek Omroepv ging grandioos met ons mee op missie met Jelmer en de familie Krist en maakte een driedelige serie over ReUniForm, onze eigen makers en videografen. We bouwden analoge en audiovisuele bruggen, bruggen van kameraadschap, normen en waarden, emotie en ethiek. Het kwetsbare van het mens zijn met alle meerstemmigheid die een mens eigen is, iedere mens. Burger en militair. Helmen Vol Verhalen wist een brug te slaan tussen veteranen onderling, veteranen en thuisfront en de burgers in de maatschappij, jullie aanwezigheid in dit huis, is daar het bewijs van. De website en alles wat daarbij hoort is opgenomen in de Koninklijke bibliotheek en uitgeverij Koninklijke van Gorcum wil met ons een boek maken met alle verhalen. Vandaag willen we ook nieuwe herinneringen en verhalen maken. Wil je een boodschap achterlaten dan kan dat in ons herinneringsboek of via 'Schrijf eens een kaartje (aan een veteraan)'. Of in de maakplaats in de vorm van een korte podcast met Peter waar ook Pascal Griffioen (DefP) werkt aan een nieuw werk. Schrijver Niels Roelen is op stap met omroepv en stelt je graag een paar vragen in een interview setting. Zoek de suppoosten op uit Assen voor nog meer achtergrond informatie over hun ervaringen en de expositie. Steun ons door het kiezen van een hvv pin of patch of koelkaststicker, of draag bij via de QR code in de maakplaats of schrijf een kaartje aan een veteraan. Geniet van dat wat nog komen gaat, dank aan allen voor jullie komst op deze prachtig locatie. Het hol van de leeuw. Het mysterie van defensie. |
Volg hier alles overHelmen Vol Verhalen Archieven
Oktober 2023
Categorieën
Alles
|