‘Schrijven aan een dode?’ Theatergroep Oostzijde

Een vrouw zegt in mei 1940: ‘…moet ik schrijven aan een dode?’. Ze wacht vol spanning op een teken van leven van haar man Egbert, die betrokken is bij de strijd om de Grebbeberg. En dan komt hij terug, maar niet zoals hij was.

"Je vecht voor veiligheid maar brengt onveiligheid mee naar huis!”
Een muzikale voorstelling over hoop, PTSS, liefde en aardappelen.

Makers
Wendi Koster (theatermaker/acteur) en Janne IJmker (schrijver/acteur) namen als basis voor het verhaal de geschiedenis van hun gezamenlijke opa en oma. Het is een intieme en persoonlijke voorstelling geworden. Tegelijkertijd gunden zij zich ook de inbreng van fictieve elementen en gestileerde vormen. Daardoor overstijgt deze historie het familieverhaal en staat die universeel voor de getraumatiseerde mens en hun geliefden. In de korte, niet- chronologische scènes speelt Janne de oudere en Wendi de jonge Engel. Richard Jansen (musicus) tekent voor muziek en techniek.

Actueel
Opnieuw is er sprake van oorlog. Soldaten gaan dapper de oorlog in, maar hoe komen ze thuis? Nog steeds keren er soldaten met trauma’s terug van hun missie, vaak met dezelfde emoties als na de capitulatie in 1940: ‘Het heeft zoveel levens gekost, dat voelt soms alsof het voor niets was.’

‘Schrijven aan een dode?’ gaat over het thuisfront en de impact van oorlog.

Info
Vanwege het intieme karakter van de voorstelling speelt theatergroep Oostzijde graag voor een publiek tussen 75 en 200 personen in een ruimte met weinig of geen daglicht. De voorstelling duurt ca. 55 minuten. Qua techniek en decor is theatergroep Oostzijde zelfvoorzienend, ze gebruiken ons eigen materiaal (decor,
licht en geluid) waardoor ze op elke locatie kunnen spelen.
Minimaal speelvlak: 8x 5 meter.

Een muzikale voorstelling over hoop, PTSS, liefde en aardappelen
Een voorstelling over het thuisfront en de impact van oorlog.
“Je vecht voor veiligheid maar brengt onveiligheid mee naar huis!”

Publieksreacties:
“Een intense, indrukwekkende en confronterende voorstelling met een zacht
randje en zichtbaar met  liefde gemaakt, prachtig gedaan!” 

“De voorstelling overstijgt WOII en is herkenbaar voor iedereen die met PTSS te
maken heeft.”  

“Ik wilde, toen het licht uitging, nog geen afscheid nemen van Engel.”
​
Recensie: https://www.derijnpost.nl/lokaal/podiumkunsten/1029336/toneelvoorstelling-in-de-gedachteniskerk-dit-hadden-veel-meer#
Voor informatie en boekingen:
Richard Jansen, [email protected] /06 5343 0307