Voorzitter Pieter Jongelie 'Als ik ergens vertrouwen in heb, dan is het wel dat juist de kunsten in staat zijn om menselijke zaken te bevragen.'

Voorzitter stichting Helmen Vol Verhalen Pieter Jongelie "Aanvankelijk begonnen als muzikant en geluidstechnicus, nu een typische pionier, breng ik projecten van niets naar iets. Mijn interesse gaat breed uit van het creatieve proces tot en met het strategisch management waarbij ik concepten combineer met mensen en materialen. Daarbij laat ik me inspireren door mijn ervaringen in interactietheorie met ontwerpmodellen en -processen. Ik heb in een internetbedrijf gewerkt, een modeatelier gehad, lesgegeven aan Hogescholen en nu ben ik zakelijk leider van Orkest De Ereprijs in Apeldoorn. Kortom, in welke discipline je bezig bent maakt dan niet meer uit, want op een bepaalde manier voelt het allemaal nog steeds als drummen: het moet gewoon lekker swingen."

"Ik ken Amy al vanaf het ontstaan van TEDxArnhem in 2006. Zij wilde het project toen gaan starten en ik ben gaan helpen. We vormden samen het bestuur, maar in de praktijk ging het toch vooral over mogelijk maken, realiseren. En dat is voor die twee keer TEDxArnhem fantastisch gelukt. Amy heeft dit soort dingen in de vingers. Voor Helmen Vol Verhalen is mijn aandeel wellicht subtiel anders in de rol van voorzitter van het bestuur, maar in de kern gaat het om hetzelfde. Er gaat een heel mooie expositie gerealiseerd worden en ik help er graag bij."
 
Helmen Vol Verhalen is feitelijk een ambitieus project. De koppeling van veteraan en kunstenaar is daarvan het eerste steentje. Met de steentjes samen in de vorm van een expositie ontstaat een reizend bouwwerk. Onderweg groeit het bouwwerk zelfs nog door. Waar het verhaal van een veteraan de aftrapt doet, vullen verhalen van thuisfront en publiek aan waardoor het palet groter en vooral completer wordt. De uiteindelijke werken bestaan dus uit een optelling van verhaal, kunstwerk en bijdragen van iedereen die, en dat zijn we allemaal, als vanzelf betrokken is. Vrijheid gaat iedereen aan en dus ook hoe deze tot stand kwam, komt en zal komen.
 
Ook ik stel me de vraag waarom ik als pacifist aan een project meewerk dat in de kern start bij verhalen van militairen. Ik ben nooit in dienst geweest en zou het liefst zien dat we geen legers nodig hebben. Ik zou me ervan kunnen afwenden. Maar er zijn op dit moment nog legers. Er zijn bijgevolg ook veteranen. Ze hebben zich met hart en ziel voor missies ingezet. Waar stonden zij dan voor? Wat wilden ze bereiken en wat heeft het hen, hun thuisfront en ons gebracht? Hoe verwerken zij hun keuzes en gevolgen? En wat is mijn rol hierin? Ik heb veel vragen en ik weet niet of ik de antwoorden krijg. Maar als ik ergens vertrouwen in heb, dan is het wel dat juist de kunsten in staat zijn om menselijke zaken te bevragen. En daarom wil ik bij dit project zijn en het helpen mogelijk maken.

---